Het Belgisch Zeeinstituut Oostende (BZIO) gebruikt zeewater voor het vullen van hun therapeutisch zwembad. Dit water wordt ontsmet met natrium hypochloriet. Men constateert echter dat een aantal patiënten een allergische reactie of andere hinder ondervinden wanneer men chloreert volgens de opgelegde norm. Er is tijdens deze thesis nagegaan of het gebruik van zeewater in het therapeutisch bad zonder ontsmetting veilig genoeg is. Hierbij werd het therapeutisch bad gedurende een periode niet gechloreerd en werd via onderzoek naar indicator organismen (gietplaatmethode) onderzocht of het bad voldeed aan de vooropgestelde microbiologische parameters. Vervolgens werd er gechloreerd met de huidig toegepaste methode namelijk chlorering met een concentratie gelegen onder de wettelijke norm en werd opnieuw gecontroleerd of de methode veilig genoeg is en voldaan werd aan de vooropgestelde microbiologische parameters. Het is mogelijk dat onder invloed van de chlorering organochloorverbindingen gevormd worden, die mogelijke allergische reacties uitlokken. Tijdens het chloreren van het zwembad werden analyses uitgevoerd op de parameter AOX (adsorbeerbare organische halogeenverbindingen). De detectie gebeurde microcoulometrisch. Om het AOX-gehalte te bepalen bij hogere dosering dan normaal toegepast in het zwembad werden stijgende hoeveelheden javel toegevoegd aan zeewater.
Alle informatie in het Integrated Marine Information System (IMIS) valt onder het VLIZ Privacy beleid
