Fluorescentie als natuurlijke tracer in de Waddenzee
Rommets, J.W.; Postma, H. (1972). Fluorescentie als natuurlijke tracer in de Waddenzee. Interne verslagen Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, 1972(6). Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee: Texel. 6 pp.
Deel van: Interne verslagen Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee. Nederlands Insituut voor Onderzoek der Zee: Texel. , meer
Bij de interpretatie van gegevens gevonden in een gebied als de Waddenzee kan het een grote steun zijn om te beschikken over fluorescentiewaarden van die monsters. In het Eems estuarium is het mogelijk de bijmenging met Westerwoldse Aa water te berekenen. Afwijkingen in de Westelijke Waddenzee wijzen op spuiwater anders dan van het IJsselmeer of een plaatselijk ontstaan van fluorescerende stoffen uit bv opgehoopt plankton. In de Oostelijke Waddenzee spelen verschillende factoren door elkaar.
Alle informatie in het Integrated Marine Information System (IMIS) valt onder het VLIZ Privacy beleid
